ولی متاسفانه بجز تعداد کمی از تشکل ها و احزاب آزربایجان جنوبی واکنش
چندانی از طرف فعالین آزربایجان دیده نمی شود. این احزاب شکست خورده که
اکنون در واقع جای خود را به پ کک و پژاک داده اند میراث خواران خونریز تری
را در آستین دارند. به بهانه درج این پیام گستاخانه و برای یاد آوری خطر
توسعه طلبی تروریست های کورد مقاله تحلیلی " آن مولود شوم نگاهي به تاريخچه
و پيدايش پ. ك. ك و پژاك " که قبلاً در وبلاگ شخصی اینجانب " اورمو آزه
ربایجانین قلبیدیر " نشر شده بود مجدداً درج می گردد شاید برخی
از خواب بیدار شوند. فاشیسم فارس و تروریسم کورد مانند دو لبه قیچی در صدد
قطعه قطعه کردن آزربایجان هستند و ملت ما در خواب و احزابمان در پی رقابت
های کودکانه ! تانری یاردیم جیمیز اولسون !
با تشکر از زحمات خالصانه کمیته مردمی دفاع از غرب آزربایجان - تایماز اورمولو
آن مولود شوم
نگاهي به تاريخچه و پيدايش پ. ك. ك و پژاك
نيروهاي
امپرياليست و در راس آن انگليس بدرستي ميدانستند كه تركيه بزرگ و قدرتمند
اجازه عرض اندام به غرب را نخواهد داد . سال هاي جنگ دنياي غرب ( فرنگي ها )
با ترك هاي سلجوقي كه به جنگ هاي صليبي مشهور شد اين تفكر را در دنياي
مسيحي نهادينه كرد كه بايستي ترك ها را از صحنه سياست دنيا حذف نمود . جنگ
جهانگير اول زمينه و بهانه چنين آرزويي را محقق ساخت و به تجزيه دولت
عثماني يعني بزرگترين امپراطوري جهان منتهي شد . قرارداد سور متضمن جدايي
بالكان ، آدليا (قسمتي از ايتاليا)، كشورهاي شمال آفريقا ، شبه جزيره حجاز ،
عراق و سوريه از تركيه شد . در اين معاهده استعماري كشوري كردي نيز پيش
بيني شده بود . اما با ظهور آتا ترك و شروع جنگ بزرگ ميهني وطن پرستان ترك
با شش كشور دنيا كه كشورهاي غالب جنگ و متحدين آنها بودند درگير و در نهايت
آنادولي و تراكيا از لوث اشغالگران پاك و كشور نوين تركيه متولد شد . بدين
ترتيب معاهده سور(sevr) ملغا و معاهده لوزان به دشمنان ملت ترك تحميل شد .
در شرايط جديد آرزوي دولت كردي برباد رفت . قیام عشایر کرد علوی در سال
1920 برای محقق ساختن چنین دولتی بود(غائله درسيم) . بعد از امپراطوری
عثمانی یعنی از شروع جنگ جهانی اول غرب به منظور تثبیت سیاست تجزیه طلبانه
در خاورمیانه مسئله جدايي طلبي اكراد را ترویج داد و احزاب و گروههای متعدد
کردی با گرایش و اندیشه های خاصی شکل گرفتند و ترکیه با موقعیت خاص
استراتژی و در محدوده جغرافیایی خاورمیانه برای ناتو اهمیت خاصی داشت . لذا
شوروی نیز برای آسیب پذیر کردن خط مقدم ناتو ، جمعیت شرق و جنوب شرق ترکیه
را تحت عنوان نهضت های رهایی بخش سامان داد که البته محرومیتهای فرهنگی و
فقر اقتصادی نیز موجب گرایش گروههای کردی به سوی مکتب مارکسیسم شد که تمامی
معضلات خود را ناشی از ترک ها می دانستند . کردهای معارض که غالبا چپ گرا
بوده و با حمایت شوروی سازماندهی می شدند در جنگ سرد به عنوان اهرم فشار به
نفع شوروی فعالیت می کردند.
شکل گیری پ.ک.ک در ترکیه
تعدد
ریشه های نارضایتی داخلی و خارجی در ترکیه خصوصا کردستان ترکیه موجب
پیدایش گروههای متعدد شبه نظامی و چریکی در این منطقه شده بود که بدون
تردید حزب کارگزاران کردستان (پ. ک. ک ) بعنوان افراطی ترین و موفق ترین
جنبش کردی در دهه های اخیر مبارزات کردستان ترکیه ظاهر شده است .
در
سال1970 تفکرات افراطي و اندیشه های عبدالله اوجالان معروف به « آپو » به
معنی عمو شکل می گیرد . آپو در دانشگاههای ترکیه بعنوان دانشجوی علوم سیاسی
به بحث و بررسی درباره اوضاع کردستان ترکیه می پردازد و با تلاش و رهبری
وی گروه دانشجویی و شاخه جوانان انقلابی احزاب در ترکیه شکل می گیرد و
نفرات آن گروه را اکثرا کرد زبان و بعضا ترک زبان و روشنفکران و دانشگاهیان
تشکیل می داد که « حقی کارا» و « عبدالله اوجالان » هسته اصلی و مرکزی آن
گروه بودند . این افراد جلسه ای در آنکارا تشکیل می دادند که به تجمع و
گردهمایی « دیکمان » مشهور شد و به دو توافق دست یافت :
1- بازگشت به میهن
2- شروع مبارزه ایدئولوژیکی و تنظیم و سازماندهی پس از بازگشت به کردستان.
گفتنی
است که پس از مدتی با همت فارغ التحصیلان دانشکده علوم سیاسی و به رهبری
اوجالان گروهی با نام «انجمن تحصیل کردگان دموکرات وطن پرست آنکارا» اعلام
موجودیت می کنند و در سال 1974 این گروه نام خود را بر اساس ایدئولوژی که
انتخاب کرده بودند به « apousk» یعنی پیروان آپو تغییر دادند .
در
سال 1975 این گروه به طور مخفی با تبلیغات سیاسی مردم را علیه دولت تحریک
می کردند و در سال 1977 تحت عنوان « مسیر انقلاب کردستان» منشوری را منتشر
کردند که در همین سال دولت با خطرناک اعلام نمودن این گروه به وسیله سازمان
استخبارات و اطلاعات ترکیه (MIT) سازمان ستاره سرخ را برای مقابله با این
گروه سرکوب هرگونه آشوبی تشکیل دادند که این سازمان با نفوذ در داخل اعضا
گروه رهبر و اداره کننده گروه یعنی حقی کارا را به قتل رساندند که پس از او
هدایت آن به اوجالان واگذار شد . در 27 نوامبر 1987 در روستای فیس کنگره
ای تشکیل و حزب کارگران کردستان P.K.K رسما بنیانگذاری شد . اوجالان در
اواخر سال 1979 به لبنان (دره بقاع ) رفته و در آنجا به آماده کردن مکان و
محیط برای تعلیم و آموزش افراد نیروهای انقلابی جهت مبارزه پرداخت و تا
پایان سال 1979 حدود صد نفر هه وال (یار و رفیق ) جذب و به لبنان فرستاد تا
پایگاههای فلسطینی زیر نظر خود آموزش ببینند . در سال 1980 در اثر درگيري
هاي متعدد بين چپ ها و راستگرايان و ناتواني دولت ضعيف حاكم ژنرال كنعان
اورن با يك كودتا قدرت را در دست گرفته با اعمال وضعيت فوق العاده و حکومت
نظامی همه گروهها و احزاب چپ گرای کرد سرکوب شدند. عده ای فرار ، عده ای
تبعید و عده ای نیز زندانی شدند . در این مدت که سه سال طول کشید عده ای
از افراد حزب پ.ک.ک تسلیم نشدند و حتی به خارج هم فرار نکردند از جمله
آنها چهار (هه وال ( بودند که دست در دست هم خود را به آتش کشیدند اما
تسلیم نشدند و یا اینکه عده ای در زندان دست به اعتصاب غذا زدند . در سال
1982 کنگره دوم پ. ک. ک در لبنان تشکیل شد و جنگ چریکی (گریلا ) تصویب
گردید ، آنها به کردستان بازگشتند و در سال 8-1983 عملا وارد فاز نظامی و
جنگ مسلحانه شدند و با انجام عملیات های نظامی در استان های غازي آنتب ،
سييرت و باتمان قیام مسلحانه را شدت بخشیدند که ابته ارتش ترکیه موفق شد با
دستگیری و زندانی و اعدام تعداد زیادی از اعضای حزب از جمله برخی از اعضای
کادر رهبری ، ضربات سختی بر آن وارد کند و در مقابل ، رهبری حزب برای
ترمیم جراحات وارده، بدنه حزب را گسترش داده و آن را تا حدود ده هزار نفر
نیروی مسلح ارتقاء داد تا جائیکه در کنگره سوم در سال 1986 که در لبنان
تشکیل شد دستور تشکیل ارتش به اصطلاح آزادی بخش کردستان (ARGK) صادر گردید .
بعد از جنگ نفت در سال 1991 و شکست عراق و مطرح شدن کردستان آزاد در عراق
توسط اتحادیه میهنی کردستان و بارزانیها ، انگیزه جدايي طلبان کرد در مناطق
کردنشین چهار کشور عراق ، ایران ، سوریه و ترکیه با چاپ و انتشار نقشه
کردستان بزرگ فزونی یافت و حزب پ.ک.ک برای رسیدن به استقلال با انگیزه قوی
تر اقدامات نظامی خود را قوت بخشید و قسمتی از تجهیزات خود را از سوریه و
لیبی و البته ايران كه به بازي دوجانبه دست زده بود تهیه نمود و به صورت
گسترده به آموزش نیرو ها پرداخت و از سال 1371 با انجام دهها مورد عملیات
کمین ، حمله به تاسیسات و مراکز نظای و مین گذاری توانستند تلفات سنگینی بر
نظامیان ترکیه وارد نمایند . گفتنی است طبق آماری که روزنامه اطلاعات
اخیرا منتشر کرده است پ.ک.ک بیش از 37 هزار نفر از مردم ترکیه را که
بیشترشان غیر نظامی بوده اند در درگیری های نظامی از بین برد . همچنین از
طرفی پ .ك ك در کنار اقدامات مسلحانه خود با در اختیار داشتن یک شبکه
تلویزیونی (روژ تي وي)از نظر فرهنگی و تبلیغی و سیاسی نیز فعالیت داشته و
توانسته با نفوذ در بین مردم کرد و حتی شخصیت های سیاسی و دولتی در منطقه
کردستان ، هر وقت اراده نماید مردم کرد را علیه حکومت بسیج نماید و با
انجام راهپیمایی، تظاهرات و اعتصاب در شهرهای کردنشین از حاکمیت امتیاز
اجباری بگیرد و فشار روانی بر حاکمیت وارد سازد .
آشنایی با آپو و آپوئیسم :
آپو کیست ؟
آپو
به معنی عمو همان عبدالله اوجالان است که در سال 1947 در روستای لیجه
متولد شده است . وی همواره از پدر خود با نفرت یاد می کرد و به جهت داشتن
روحیه پرخاشگری در مقابل خانواده خود طغیان نموده و و به دلیل خشونت از
روستایشان هم فرار کرد . آپو نظر موجود جامعه ی خود را به شدت نفی می کرد و
برای خود رسالت رهایی بخش قائل بود و خود را منادی نسل کرد می دانست ، از
عقاید دینی با نفرت یاد می کرد و آنرا عامل عقب ماندگی می دانست . اوجالان
در سال آخر دبیرستان گرایشات کمونیستی پیدا می کند و خود را یک کمونیست و
همردیف لنین ، استالین و پائولوس معرفی نمود
آپوئیسم
تنها راه کسب معرفت را حس بشری می داند و در تحلیل مبانی معرفتی نوعی
آزمون پذیری تجربی را می پذیرد و وجود نظام غیر مادی را نفی می نماید و
مذهب را نوعی قید وابستگی و عقاید مذهبی را حاصل تفکرات سنتی بشر و غیر
عقلانی می داند و تمامی مظاهر معنوی انسان را کاذب و غیرقابل قبول می
شمارد و دین به طور عام و اسلام به طور خاص را افیون جامعه ، عامل ایست
تمدن ، مظهر عقب ماندگی ، عامل بردگی زن ، عامل نظام طبقاتی ، توجیه گر ظلم
و اجحاف اجتماعی می داند . آپو به نوعی به نژادپرستی فاشیستی اعتقاد دارد و
مروج تفکر نژاد برتر می باسد و مبانی اخلاقی جامعه را حاصل نظام توتالیتر
می داند و مانند مارکسیسم به پیدایش تصادفی نظام هستی معتقد می باشد
آپوئیسم همچنین به تضاد پدیده ها ، دیالکتیک ، رو بنا بودن دین ، دولت ،
اخلاق خانوده ، اساسی بودن نقش اقتصاد ، تکامل تاریخ بر مبنای ماتریالیسن
معتقد می باشد ، ولنگاری لیبرالیسم را می پذیرد و با الهام از لیبرالیسم ،
دموکراسی را مطرح و سودگرایی وحشیانه لیبرالیسم را منطقی می داند . آپوئیسم
ملیت را بهانه تمرکز قدرت ، عامل تضاد ، سرکوب کننده جریان های مردمی ،
نفی کننده حقوق اقوام و نتیجه استعمار خارجی و استبداد داخلی عنوان می کند .
آپو
با توجه به علاقه ای که به جنس زن دارد قید اخلاقی زن را رد می کند و حجاب
و هر نوع پوشش زنان را نوعی اسارت می داند و به اشتراک جنسیتی اعتقاد دارد
و نظم خانواده را نوعی نظم استبدادی می داند، نظم عشیرتی در کردستان را
نیز عامل استبداد دانسته و تنها حرکت آزادی بخش در کردستان را از حرکت های
خود می داند و جنگ کرد با کرد را مجاز دانسته و مبارزه را تنها د رچارچوب
ایده ی خود قبول دارد و نجات خاورمیانه را در گرو نژاد خیالی کرد و برتری
نژاد کرد می داند .
آپوئیسم
معتقد است قرابت و نزدیکی خاصی بین برگزیدگان فرزندان بنی اسرائیل و کرد
وجود دارد و آن را نژاد برتر می داند و برای کرد نقشی مانند یهود و
ایدئولوژی صهیونیسم قائل می باشد و تفکر آپوئیسم محصول فلسفه فکری مبتنی بر
بینش صهیونیسم است و معتقد است آنچه تا کنون ماموریت صهیونیسم بوده باید
به کرد واگذار شود و باید گفت آپوئیسم و صهیونسم با تفکر موجود محصول نظام
فکری تولید شده از دستگاههای جاسوسی بین المللی می باشد .
آپوئيسم و اديان :
برای
آشنایی با شخصیت آپو که با فریبکاری از مردم دیندار کرد برای امیال شخصی
خود هزینه می کند بخشهایی از کتاب او به نام “دفاع از یک خلق ” را براي
نمونه ذكر مي كنيم:
اسلام
رادیکال و روی آوری مجدد به قالب اسلام نیز در مقابل بزرگترین حمله جهانی
کاپیتالیسم غیر از گرایشات و جنب و جوشهای انتحاری ناشی از نا امیدی و
درماندگی ، معنای دیگری ندارد
دو
پیامبر اخیر(محمد و عیسی ) زمینه پیدایش دولت فئودالی را فراهم کرده اند ”
و ” سازشکاری طبقاتی عیسی در واقع یک انقلابی رادیکال طبقاتی می باشد ، در
مسیحیت بویژه در مرحله دولتی شدن ، آریوسگرایی نماد مقاومت طبقاتی
مستضعفان می باشد . همان گرایش در اسلام و هنگام تبدیل شدن مذهب سنی به
دولت جریان می یابد” آیه ها و سنتهایی که محمد در معنای (به خدا شرک نورزید
، در کار خدا دخالت نکنید ، خدا از همه ما حساب خواهد خواست اما به کسی
حساب نمی دهد) بر زبان رانده ، آگاهانه یا ناآگانه موجب گشودن راه به روی
سیاست دولتهای سلطنتی ، پادشاهی و امارتی قرون وسطی شده است . قرآن از این
منظر یک بیانیه (مانفست) دولت است ”
”
اگر خاورمیانه توسط تمدن اسلام به مقاومت بپردازد غیر از سمبلیک بودن کاری
از پیش نخواهد برد . اسلامیت حداکثر تولید و بهره خود را در قرن ۱۲-۸
ارائه کرده است . پسماندهای ان پوسته ای بیش نیست ”
شیوه های عمل پ. ک. ک در اوایل شکل گیری
1) تدوین وابلاغ تمام مقررات حزبی بوسیله عبدالله اوجالان و عدم توان سرپیچی از دستورات رهبری از سوی اعضا
2) تهدید به مرگ افرادی که قصد خروج و یا انشعاب از حزب را داشتند .
3) معرفی پ.ک.ک بعنوان تنها حزب حاکم مطلق سیاسی در منطقه و پذیرا نبودن هیچگونه فعالیت حزب و یا سازمان هم عقیده در منطقه
4) عدم اعتقاد به شیوه های مبارزات فرهنگی و مسالمت آمیز
5) شناسایی ، تهدید و قتل خبرنگارانی که علیه پ.ک.ک مطلب می نوشتند .
6) متوسل شدن به خشونت جهت رسیدن به اهداف خود
7) نفی روابط آزادانه اعضا حزب با عناصر مونث و تیرباران طرفین
8) ممنوعیت و مجازات برای شرب خمر و مواد مخدر
9) پارتیزانی و چریکی عمل کردن به عنوان تاکتیک حزب
10) تلاش برای ضربه زدن به صنعت توریسم جهت متضرر کردن دولت ترکیه
شیوه های عمل نوین پ.ک.ک
تک
روی و خودخواهی های حزب پ. ک. ک و شیوه های عمل تند و ناصحیح آن باعث
گردید حزب های کردی با سابقه فعالیت بیشتر با پ.ک.ک مقابله نمایند و این
امر موجب بیداری حزب و تجدید نظر در شیوه های عمل خود گردید و جهت ایجاد
جبهه واحد کردستان و ایجاد اتحاد با حزب های کردی با دیدگاهی باز به بررسی
وضعیت پرداخت و به این نتیجه رسید که به تنهایی نمی تواند کاری از پیش ببرد
و در شیوه جدید خود اقدامات ذیل را به عنوان شیوه های نوین سرلوحه کاری
خود قرار داد :
1) سرنگونی دولت در استرتژی نوین مورد هدف نیست بلکه متحول ساختن دولت است .
2) تشکیل جبهه مشترک با تمام احزاب مخالف با هر اعتقادی که دارند .
3) قرار دادن امکانات در اختیار احزاب مبارز علیه دولت ترکیه حتی حزب الله
4) ارسال نامه به سران احزاب کردی در کشور های مختلف و دعوت به دیدار و گفتگو
5) تغییر شعار از کردستان متحد آزاد و مستقل به اتحاد آزاد و محوری دموکراتیک یعنی تبدیل جنگ به آشتی
6)
تغییر نام ARGK(شاخه نظامی ) و ARNK(شاخه سیاسی ) که برای سرنگون ساختن
دولت ترکیه تشکیل یافته بودند به ( نیروی مدافع خلق ) که جهت پیشبرد صلح
وچاره یابی تشکیل یافته است .
لازم
به ذکر است عثمان اوجالان که نسبت به برادرش عبدالله اوجالان فردی واقع
بین و زرنگ تری است تندروی های برادرش را موفقیت آمیز نمی دانست و به همین
علت سیاست سازش و نرمش را بدست گرفته تا نظر سازمانهای بین المللی را نسبت
به حزب تغییر دهد و پ.ک.ک را از لیست سازمانهای تروریستی خارج نماید و
استراتژی نوین حزب مبنی بر تغییر حکومت ترکیه و طرفداری از کردستان
دموکراتیک زیر نظر دولت ترکیه و پرهیز از تلاش برای ایجاد دولتی مستقل و
جدا و تلاش برای دموکراسی و اتحاد آزاد را سرلوحه کاری خود قرار داده است .
1- مقابله با مبارزه نظامی پ.ک.ک و سرکوب جدی آنها در برخی مراحل
2- تشکیل نیروی مخصوص برای مبارزه با تروریسم در آنکارا (اوزل حركات)
3- تشكيل نيروهاي محلي و گماردن نیروهای حفاظتی در منطقه بخصوص مناطق روستایی (كوي قورويوجولاري)
4- تجهیز روستائیان به خطوط مخابراتی جت کنترل ورود و خروج تروريست هاي پ.ک.ک
5-
تلاش دولت برای تجدید پروتکل های امنیتی با کشورهای همسایه اعلام حالت فوق
العاده در استان های جنوب و جنوب شرق ترکیه برای ایجاد ثبات فکری
6- طرح اسکان ترک ها در مناطق کردنشین کوچ دادن و تخلیه روستاهای مرزی آلوده
7- اقدام به وعده های اصلاح مسائل اقتصادی ، اجتماعی و...
8- تقویت و تجهیز پاسگاهها در مرز ایران و عراق به انواع سیستم های کامپیوتری و پیشرفته
9- ایجاد روابط سیاسی با حزب پارتی دموکرات کردستان عراق (طالبانی ها و بارزانی ها ) به منظور حمله به اهداف پ.ک.ک در مرز عراق
10- همکاری سازمان امنیتی ترکیه (میت) با سازمان های جاسوسی امریکا (سیا) و اسرائيل (موساد)
11- نفوذ نیرو های اطلاعاتی و امنیتی به گروههای اسلامی خصوصا حزب الله . تغییر قیافه دادن برای مبارزه با پ.ک.ک
12- اجرای طرح عفو عمومی جهت بازگشت و تسلیم عناصر ضعیف
13- استفاده «میت » از پناهندگان عراقی جهت ضربه زدن به عناصر پ.ک.ک
14- استفاده از عشایر و مسلح نمودن آنها در مقابله با پ.ک.ک
15- اجرای طرح های سیاسی و فرهنگی در منطقه کردنشین از جمله :
الف ) اعطای آزادی به بعضی از گروههای چپی که فعالیت نظامی مسلحانه ندارند.
ب) دایر نمودن برخی از مدارس در محدوده های مناطق کردنشین به زبان کردی و محلی
ج) اجرای برنامه های کردی از رادیو و تلویزیون کشور
د)آزادی گویش و پوشیدن لباس کردی
کشورهای حامی و تغذیه کننده پ.ک.ک
1-
شوروی سابق اولین حزب پ.ک.ک : لازم به ذکر است که حزب پ.ک.ک از شیوه های
سوسیالیستی –مارکسیستی پیروی می کرد و دیدگاهی همچون شوروی سابق دارد و
شوروی برای ایجاد فشار به ترکیه و بلوک غرب در صدد ایجاد ناآرامی و گروههای
مخالف در منطقه بوده است .
2-
آلمان مهمترین کشور پشتیبانی کننده حزب پ.ک.ک و اساسی ترین حمایت کننده
مالی آن از جمله : اقامت چهارصد هزار نفر از اکراد در آلمان ، تجهیز پ.ک.ک
به موشک های ضد هوایی که به وسیله نفر حمل می شود و واگذاری بیش از دو هزار
قبضه اسلح . قابل ذکر است که پس از قرار گرفتن پ.ک.ک در لیست تروریستها و
اعلام جهانی آن ، المان در مقطعی علی الظاهر کلیه دفاتر و مراکز غیررسمی
حزب را تعطیل و فعالیت های آن را غیر قانونی اعلام کرد که این مسئله
بزرگترین ضربه ی مالی برای پ.ک.ک به حساب می آید .
3-
فرانسه از حامیان اصلی حزب پ.ک.ک : عهده دار شدن ریاست جمعیت حمایت از
کردهای داخل فرانسه توسط همسر فرانسوا میتران رئیس جمهور سابق فرانسه ،
برگزاری اجلاس های متعدد از جمله اقدامات دولت فرانسه بوده که البته ظاهرا
دولت فرانسه نیز بعدا محدودیت هایی برای اکراد تبعه فرانسه در نظر گرفته و
اعمال می کرد .
4-
سوریه از حامیان مهم پ.ک.ک : ایجاد رابطه صمیمی از سال 1980 ، در اختیار
گذاشتن چندین پایگاه در مرزهای مشترک ، برگزاری کنفرانس های متعدد توسط
پ.ک.ک در داخل سوریه، تجهیز شدن در داخل سوریه در بدترین شرایط حیاتی خود ،
نرفتن حجاج به حج و قرار دادن هزینه حج در اختیار رهبر حزب پ.ک.ک توسط این
کشور در زمانی که سوریه و ترکیه سر رودخانه فرات و مسائل ارضی اختلاف
داشتند . حمایت های سوریه تا جایی بود که ترکیه ، امریکا و برخی کشورهای
غربی رسما اعلام کردند در صورتی که عملیات تروریستی علیه توریستهای ترکیه
صورت پذیرد دولت سوریه مستقیما مقصر است .
5-
ارمنستان : حمایت از پ.ک.ک توسط این کشور بدلیل دشمنی دیرینه اش با ترکیه
که مربوط به ادعای واهی قتل عام ارامنه توسط دولت این کشور می باشد است .
6- قبرس بخش يوناني نشين : حمایت این کشور جهت فشار آوردن به دولت ترکیه بر سر مسئله قبرس است .
7-
امریکا : هرچند رسما و علنا از دولت آنکارا حمایت می کند و پ.ک.ک را گروه
تروریستی اعلام می دارد و هرجند که پ.ک.ک هم امریکا را دشمن خود می داند و
بعضا حمایت های امریکا را رد می کند اما امریکا معمولا بعنوان اهرم فشار از
آنها حمایت می کند اخیرا حمایت آمریکا از این حزب تروریستی جهت فشار به
ایران و ایجاد ناامنی در منطقه زیاد شده است .
8- کشورهای دیگری از جمله سوئد ، نروژ ، کانادا ، اسکاندیناوی و برخی دیگر از کشورهای مهاجر پذیر از حامیان پ.ک.ک می باشند .
9-
ايران به طور جدي از جدايي طلبان پ. ك. ك حمايت مي كرد . اين حمايت سخت
افزاري و لجستيكي كه شامل تداوي زخمي ها در بيمارستان هاي ايران تا تحويل
سلاح و آموزش نيروها ميشد عمدتا به دو منظور زير انجام مي شد: 1)دولت ايران
با استفاده از اين نيروها به كوبيدن احزاب كرد ايراني پرداخت به طوريكه
اكنون در واقع اين نيروها در ضعيف ترين حالت ممكن به كردستان عراق پناهنده
شده و امكان عرض اندام ندارند. 2) بدينوسيله نيروهاي اپوزوسيون ايراني توسط
دولت تركيه از اين كشور دفع شدند و سپس مصالحه هاي امنيتي ايران و تركيه
برقرار شد . اما بعد از جنگ اول آمريكا و عراق (جنگ نفت ) پ.ك.ك گروه
ايراني پژاك را ايجاد و به درگيري با نيروهاي جمهوري اسلامي پرداخت به
طوريكه اكنون پژاك كه شاخه ايراني حزب پ.ك.ك مي باشد به عنوان جدي ترين
مشكل امنيتي ايران تبديل شده است. (چاه مكن بهر كسي اول خودت دوم كسي)
دستگیری عبدالله اوجالان و آخرین وضعیت پ.ک.ک
پس
از آخرین هشدار ترکیه و فشار فراوان این کشور و برخی کشورهای غربی به
سوریه ، در 6 اکتبر 1998 این کشور مجبور به اخراج اوجالان می شود . وی در
13 اکتبر به روسیه رفته و تقاضای پناهندگی می دهد که پذیرفته نمی شود . در
12 نوامبر همان سال اوجالان در فرودگاه رم ایتالیا دستگیر می شود و ترکیه
درخواست تحویل او را به دولت این کشور می دهد ولی ایتالیا این درخواست را
نمی پذیرد . اوجالان بعد از آزادی به یونان رفته و از آنجا به کشور
آفریقایی کنیا عزیمت می کند و در سفارت یونان جا می گیرد که در 16 فوریه
1998 به هنگام خارج شدن از سفارت یونان در کنیا (نایروبی ) ربوده شده و به
کشور ترکیه منتقل می شود .
پس
از دستگیری اوجالان حزب پ.ک. ک دچار ضعف و سردرگمی شده و از مواضع قبلی
عقب نشینی کرده و راضی به خلع سلاح شد و برخی عناصر حزب آماده تسلیم خود
شدند ولی فشار دولت ترکیه و خصوصا افسران ارتش این کشور برای اعدام اوجالان
باعث شد حزب مجددا مشی نظامی در پیش گیرد و ترکیه نیز برای سرکوب آنها
فعال گردید و جهت فشار به این حزب به حمایت همسایگان همت گماشت و در این
راستا احزاب کرد عراقی از جمله حزب اتحادیه میهن کردستان عراق عناصر پ.ک.ک
را تا حدودی از سرزمین خود اخراج کرد. کمک های اطلاعاتی احزاب ترکمن شمال
عراق به دولت ترکیه بسیار عالی بود و مدتی پس از دستگیری اوجالان برخی از
رهبران حزب ، سیات های افراطی و جنگ طلبانه خود را کنارگذاشته و به صلح روی
آوردند و این امر موجب اختلاف درون گروهی و انشعاب در حزب شد و عده ای نیز
به عملیات چریکی و نظامی پایبند ماندند .
با
تغییر سیاست افراطی در حزب و روی آوردن به صلح و اتحاد (منظور اتحاد و صلح
با احزاب با سابقه تر كردي) ، پ.ک.ک توانست رابطه خود را با احزاب شمال
عراق از جمله حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی کردستان عراق بهبود بخشد
و درگیری های گذشته را فراموش نماید بطوریکه نیروهای پ.ک.ک در قندیل حدود 6
هزار نفر و در محور نزیک 8 هزار نفر تجمع و اسکان یافتند که بعد از حمله
آمریکا به عراق و عدم تواق پ.ک.ک با آمریکا مبنی بر تحویل سلاح های خود
مجبور به تخلیه مراکز خود شدند و در گروههای 40 و 50 نفری به شمال کردستان و
احتمالا ارمنستان و ... کوچ نمودند . ادامه اشغالگری امریکا در عراق موجب
تقویت نیافتن دولت عراق شد بطوریکه اخیرا رئیس جمهوری عراق اعلام نموده که
توان اخراج پژاک از شاخه های پ.ک. ک از عراق را ندارد . به هر حال فعلا
عناصر پ.ک.ک جای امن و مناسبی در ترکیه ، عراق ، سوریه و ایران برای ادامه
فعالیت خود ندارند و در صورت زیاد شدن فشار و تضعیف آنها از سوی ترکیه و
ایران احتمال تسلیم شدنشان وجود دارد .
پس از جنگ خلیج ، عملیات موسوم به «چکش تعادل» که زیر نظر ایالات متحدهبرای کردها انجام گرفت پای قدرتهای غربی و سازمان ملل را به معادله باکردها کشانده و مسئله به یکباره بین المللی شد و شکل گیری دولت خودمختار وتازه تاسیس شده کردها در شمال عراق، کردهای ترکیه ،ايران، سوریه و عراق را واردمعرکه کرد و بحث کردها به مرحله ای رسید که دیگر قابل چشم پوشی نبود، مگربه بهانه پذیرش خطر بی ثباتی دائمی در خاورمیانه . جامعه کرد ایران را بهگروههای سوران، کرمانج، گوران، اورامی، کلهر و لر تقسیم بندی می کنند ومعتقدند در میان هر گروه منابع عشیره و خانوادگی مبنا قرار می گیرد و ازاینرو آنها عامل اصلی شکست و ضعف در مبارزات در این بخش را عامل پراکندگی وتجزیه درونی و منافع فردی می دانند.
پژاک و چگونگی اعلام موجودیت:
پس
از دستگیری و زندانی شدن عبدالله اوجالان تغییر استراتژی در این حزب روی
داد و مبارزه سیاسی بصورت مشروط جایگزین مشی مسلحانه شد و نام پ.ک.ک. (حزب
کارگران کردستان) در فروردین 1380 به کادک (کنگره آشتی و دموکراسی کردستان)
تغییر یافت و با خط دهی مستقیم آلمان و فرانسه عبدالله اوجالان به عنوان
رهبر افتخاری تعیین ، اما هدایت گروه را شورای رهبری عهده دار شدند که به
دلیل اختلافات سلیقه، عقیده و سیاسی و وابستگی هرکدام از آنها به یکی از
سازمانهای اطلاعاتی کشورهای اروپایی و امریکا در شیوه مبارزه و هدایت نیز
اختلاف بوجود آمد و تفرقه ایجاد شده موجب سردرگمی آنها در نوارهای مرزی
ایران ، ترکیه و عراق گردید که بعضی از آنها تسلیم ، برخی منفک از گروه و
برخی هم به کشورهای اروپایی فراری شدند.
در
کنگره هشتم به تاریخ 16/1/81 تصمیم گرفتندکه پ.ک.ک. جهت گسترش فعالیت خود
شعبه و نمایندگی هایی را در هر یک از کشورهای ایران، ترکیه، سوریه و عراق
تاسیس نماید و بر اساس اصول دموکراتیک فعالیت و اهداف گروه را دنبال
نمایند. در ایران افراد پژاک در نقاطی از استان اذربایجان غربی و مناطق
مرزی اقدام به شرارت ، اخاذی، قاچاق و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران
نمودند که در سال 1382 این گروه منسجم تر شد و با هدایت کنگره دموکراتیک
کردستان فعالیتهای سیاسی، امنیتی و روانی خود را گسترش دادند تا اینکه در
کنگره نهم یا کنگره دوم کادک 4/8/82 نام کادک به کنگره خلق کردستان(کهک)
تغییر یافت و در راستای کاهش از مشکلات داخلی و همچنین برای رسیدن به هدف
اصلی و نهایی خود که تشکیل کردستان بزرگ بود و لازمه آن نفوذ و گسترش هرچه
بیشتر در 4 کردستان ترکیه ایران سوریه و عراق می باشد اقدام به تاسیس حزب
هایی بظاهر مستقل برای هریک از کردستان ها نمودند که شاخه ایرانی آن به نام
حزب حیات آزاد کردستان(پژاک) رسما تشکیل . عبدالرحمن حاجی احمدی از عناصر
قبلی حزب منحله دمکرات و از اهالی روستای قره قصاب نقده که فعلا در آلمان
به سر می برد، هدایت گروه را بر عهده گرفت و به دبیر کلی پژاک انتخاب شد . و
در اولین کنگره پژاک (13 – 6/1/1383) حاجی احمدی رسما به سمت دبیر کلی
انتخاب و در کنگره دوم ( 28 – 18/8/84) شورای رهبری پژاک انتخاب شدند. این
گروهک بلافاصله با تعیین نشان و تدوین و تصویب و انتشار اساسنامه و همچنین
با تشکیل شاخه های فرهنگی ، سیاسی و نظامی و تبلیغ گسترده در بین جوانان
فعالیت خود را گسترش و بر تهدیدات خود افزود بطوریکه توانست در منطقه
اثرگذار و حتی موجودیت سا یر گروه های کردی را تحت الشعاع قرار دهد.
مصوبات کنگره اول پژاک
:
- تغییر قانون اساسی در ایران
2- تشکیل سیستم فدرالی در ایران
3- از میان برداشتن حاکمیت دینی در ایران
4- اتحاد با نیروهای دموکراسی خواه
5- چاره یابی مسائل کردها در چارچوب تحولات دموکراتیک
6- بنیان نهادن جامعه ای آزاد و دموکراتیک با مشارکت تمامی خلق های ایران و به پیشاهنگی خلق کرد
7- تلاش در جهت آزادی تمام اقشار اجتماعی، گسترش اتحاد و پیوند دمکراتیکی با خلق کرد ساکن در دیگر بخش های کردستان.
8-
ایجاد روابط آزادانه در میان خلق های ایران و همکاری با تمامی خلق ها و
حرکت های آزادی طلبانه منطقه جهت رسیدن به فدراسیون دمکراتیک خاورمیانه
ایدئولوژی پژاک:
ایئولوژی
حاکم بر پزاک همان ایئولوژی حزب پ.ک.ک. یعنی افکار و اندیشه های عبدالله
اوجالان(آپوئیسم) است کما اینکه حاجی احمدی رئیس گروهک پژاک در پاسخ به
سوال رادیو آمریکا در تاریخ 25 شهریور 1386 که می پرسند: چرا اوجالان رهبر
شماست؟ می گوید : ما از اندیشه های اوجالان به عنوان ایئولوژی پیروی کرده و
بر همین پایه آنرا به عنوان راه کار مبارزات خود قبول کرده ایم.
حزب
پ.ک.ک. بر اساس ایدئولوژی مارکسیسم – لنینیسم پایه گذاری شده و اساسنامه
خود را نیز بر مبنای آن تنظیم کرده بود اما بدنبال فروپاشی اتحاد جماهیر
شوروی حزب مذکور نیز به سوی لیبرالیسم گرایش پیدا کرده است و شرایط حاضر بر
( سوسیال- دموکراسی) تاکید دارد.
اما
در هر صورت این گروه معتقد است سیر تحول تاریخی بر اساس نظریه مارکس صورت
می گیرد و تحلیل مادی و طبقاتی از تاریخ جهان ارائه می دهد . این گروه در
تحلیل ماتریالیستی از تاریخ معتقد است ایران منشاء و مبداء شروع نظام
طبقاتی( برده داری) است و دین زرتشت تا قبل از ورود اسلام به ایران تقویت
کننده فئودالیسم بوده است . بعد از آن این نقش به دین اسلام واگذار شد. لذا
زرتشت و اسلام هردو نقش پشتیبان نظام طبقاتی در ایران را به عهده داشته
اند. و همانطور که در قسمت آپوئیسم و مبانی معرفتی آمده است آنها در یک دید
کلی دین بطور عام و اسلام بطور خاص را عامل عقب ماندگی و عدم تحول در مشرق
زمین بویژه ایران و خاورمیانه می دانند که به منظور رسیدن به اهداف مطلوب
نظام آپوئیستی باید تمام مظاهر دین و حاکمیت های مبتنی بر دین از عرصه فردی
و اجتماعی حذف گردد. چنانچه ذکر شد پژاک در خصوص مسائل ملیت ، نژاد ، زن ،
خانواده و ... معتقد به مبانی معرفتی آپوئیسم است که در فصل پیشین تبیین
شده است و بطور کلی می توان نتیجه گرفت که مانیفست این تفکر نفی دین و
اخلاق در روابط فردی و اجتماعی ، نفی نظام خانواده و بی بندوباری جنسی ،
نفی سنتها و آداب حسنه اجتماعی و پان كرديسم فاشيستي می باشد.
1- انجام اقدامات فریبکارانه و عملیات روانی و پخش و رواج شایعات
2- نفوذ تیم های کوچک به داخل كشوردر پوشش های مختلف
3- استفاده از مناطق بینابینی پایگاه ها و خط یگانها
4- تلاش برای برقراری ارتباط با کشورهای خارجی و بین المللی کردن مساله کردها
5- تبلیغات علیه مردم ترك و كردي جلوه دادن آزربايجان غربي (كردستان شرقي)
6- تلاش برای توده ای کردن مبارزات و رهبری و هدایت آن
7- ایجاد رعب و وحشت در میان افراد هوادار و ترور مخالفان
8- تلاش برای جلب و جذب حمایتهای مردمی و بهره برداری از آن در جهت ساختن کانونهای اعتراض و ایجاد اغتشاش و غیره.
9- قوی کردن سیستم ارتباطی خود با مردم از طریق رادیو، تلویزیون، انتشارات و نوشتن شعار و پخش اعلامیه و اینترنت.
10- سعی و تلاش برای برقراری ارتباط بیشتر با احزاب حاکم در عراق و جلب حمایت آمریکا
11-پیچیده کردن سیستم های تشکیلات داخلی و خارجی به نحوی که سیستم های امنيتي نتوانند در آن رخنه و آسیب برسانند.
12- پرهیز از درگیری مستقیم با نیروهای دولتی به منظور حفظ نیرو.
13 - تلاش برای ارتباط با سایر گروه های کردی مخالف
استراتژی پژاک:
1- بالابردن تعصبات كور كردي و تبليغات بر عليه آزربايجان
2- تلاش برای بین المللی کردن مسائل قومی کردها و فضاسازی بین المللی
3- مقایسه سه سوی مرز ایران ترکیه و عراق و القای موفق الگوی شمال عراق.
4- راه اندازی و فعال کردن کمیته زنان
5-اقدام مسلحانه از قبیل:درگیری مین گذاری و ترور در آزربايجان غربي
6- تشکیل هسته های مخفی جوانان و دانشجویان
7- اعزام کادرهای سیاسی و تشکیلاتی مجرب به داخل کشور و ...
8- اعلام آمادگی به دانشجویان کرد زبان جهت استخدام به سازمان به عنوان کارمند ستادی بعد از فارغ التحصیلی
9- وعده پژاک به مخاطبین خود جهت بکارگیری با حقوق مکفی در منطقه شمال عراق
حاجی
احمدی رئیس گروهک تروریستی پژاک در تیرماه سال 1386 در مصاحبه با هفته
نامه میدیا و همچنین در گفتگو با صدای آمریکا در تاریخ 25 شهریور سال جاری
استراتژی جدید این گروهک را شکل گیری نظام کنفدرال بیان می کند.
اقدامات پژاک و فعالیت های هسته های تشکیلاتی آن:
پس
از اعلام موجودیت پژاک حضور تیم های تشکیلاتی این گروهک در مناطق مرزی
ایران ، ترکیه و عراق گسترش یافت. در تحریم انتخابات مجلس هفتم در زمستان
82 و درخواست از مردم برای عدم همکاری با بسیج ، جزء اولین اقدامات پژاک در
منطقه محسوب می شود. این گروهک از خلاء نبود سایر احزاب ضد انقلاب کردی در
منطقه نهایت استفاده را برده و با تجاربی که در کار تشکیلاتی دارند در مدت
کوتاه بیشترین حضور و فعالیت را در مناطق کردنشین داشته اند. یکی از
مهمترین وظایف این تیم ها ارتباط با قشر جوان تحصیلکرده ( دختر و پسر) و
بر انگیختن احساسات ناسیونالیستی در آنها بوده است که از بین این جوانان
جذب شده بخشی به همراه تیم ها به عراق رفته و بخش دیگری به عنوان هسته
تشکیلاتی وظیفه فعالیت در سطح منطقه را به عهده دارد که به نمونه هایی از
فعالیت این هسته ها اشاره می گردد:
1-
گسترش شبکه هسته های تشکیلاتی و معرفی آنان به پژاک بصورت انحرافی( افراد
واجد شرایط برای گذراندن آموزش های لازم فراخوانی می شوند. )
2- تبلیغ برای جذب جوانان به این گروه و معرفی آنان به شاخه نظامی پژاک( به عنوان گریلا)
3- شناسایی فرماندهان نظامی منطقه و تعقیب و مراقبت از آنان
4- شناسایی عوامل اطلاعاتی دولت و معرفی آنان به کادرهای پژاک
5- تلاش برای نفوذ در نیروهای مسلح ایران از طریق سربازان كرد.
6- شرکت در جلسات درون گروهی پژاک و ارائه نظرات ، انتقادات و پیشنهادات.
7- جابجایی و نقل و انتقال کادرها در سطح منطقه
8- اطلاع از خانه های تیمی مورد استفاده کادرهای پژاک در منطقه
9- تهیه فیلم و گزارش از ناآرامی ها و ارسال آن
10 – ارائه گزارش هفتگی یا ماهانه از وضعیت منطقه.
