شهر تبریز به عنوان بزرگ ترین شهر آزربایجان و پایتخت تاریخی آن مورد نفرت پان فارسیسم و شعوبیه است . تاریخ از طرف پان فارسیسم موضوع عمده ای برای تحریف بوده است و بناهای تاریخی مانع عمده ای برای دروغ سازی شعوبیه می باشد. از این رو بایستی به تخریب آن پرداخت. بنای شمس العماره ، باغ صاحب دیوان و اپرای تبریز از بناهای تاریخی هستند که توسط پان فارسیسم و شعوبیه تخریب شدند. در زیر به اختصار به معرفی سه بنای عمده مربوط به دوران قاجاریه که اولی و دومی در زمان رضا شاه و سومی در زمان رژیم اسلامی ایران تخریب شدند می پردازیم :
بنای تاریخی شمس العماره یا عالی قاپو :
کاخ استانداری آزربایجان شرقی که در میدان شهدای
شهر تبریز واقع شده به عنوان یکی از بناهای ثبت شده در فهرست آثار ملی است. پیش‌تر عمارت تاریخی «شمس‌العماره» در این مکان
قرار گرفته‌بود. این بنا ساختمان چهارطبقه‌ای بوده که دارای عمارت
کلاه‌فرنگی نیز بوده‌است و بنای آن به «نجف‌قلی خان» پسر «مرتضی‌قلی خان»
نسبت داده می‌شود. ابتدا شمس‌العماره را «درب اعلی» نامیده‌اند و در زمان
عباس میرزا که به محل حکمرانی ولی‌عهد تبدیل شد به «عالی قاپو» موسوم
گردید. در دوران ولیعهدی ناصرالدین شاه به شمس‌العماره تغییر نام داد. و سرانجام در زمان رضا شاه به بهانه قاجار زدایی و در اصل در نتیجه سیاست مستعمره سازی آزربایجان تخریب شد.
عمارت
باغ
"صاحب
دیوان
محمد علی
میرزا" :
عکس زیر در
سال 1300
هجری
قمری
گرفته
شده،
عمارت
باغ
"صاحب
دیوان
محمد علی
میرزا"
در تبریز
است که
رضا شاه
به بهانه
قاجاریه
زدائی آن
را تخریب
کرد. و
غم انگیز
تر آن که
زندان
کنونی
تبریز
روی
ویرانه
همین
ساختمان
بنا شده
است.
اپرای تبریز:
چند
ماه بعد از انقلاب اسلامی سالن معروف کنسرت و اپرای تبریز که در اوایل قرن
بیستم و به سبک معماری قفقازی، شبیه بسیاری از ساختمان های تاریخی باکو و
تفلیس، و با ویژگیهای معماری ایتالیائی مخلوط با نقش و نگار های «روکوکو»ی
آلمانی از طرف یک معمار ناشناس ساخته شده بود با بولدوزر ها ویران شده
تبدیل به محل نماز جمعه گردید. سالن مزبور تا آن زمان تبدیل به نماد هنر و
موسیقی آذربایجانی در ایران شده بود.
