آذر سرد و غمگین چنان در غم بیست و یکمین روز خود و تجربه محزون حکومت ملی آزربایجان فرو رفته که ما را از یاد آوری روزهای غمگین دیگری که حکومت تهران در همین ماه به ما تحمیل کرد غافل کرده است . آذر سرد و غمگین سوگوار شهدای دیگری نیز می باشد که نخستین اعتراض رسمی بر علیه فاشیسم آریایی - اسلامی بعد از انقلاب 57 شناخته می شود. اعتراضاتی که با همکاری چپ ها ، مجاهدین و جبهه ملی رنگ خون گرفت و مادران آزربایجان را داغ دار کرد. مقاله زیر به مرور آن ایام می پردازد و زمانی نوشته شده که در وطن بودم . به یاد وطن و شهدای آن با جشمانی خیس به احترام خون شهیدان سر فرو آورده دوستان را به بازخوانی این نوشته دعوت می کنم.
تایماز اورمولو - واشنگتن
پاییز 2013
