از تحویل دهها روشنفکر آزربایجانی به استالین و اعدام آنها در مقابل چشمان عساکر ترک در زمان استالین - اینونو تا کمک دولت ترکیه به تیمسار زنگنه قصاب آزربایجان در زمان مرحوم پیشه وری و... سکوت و بایکوت خبری دولت اردوغان نسبت به آزربایجان جنوبی و عشق اسلام گرایان ترکیه نسبت به ایران و فلسطین .
دولت آقای اردوغان همین روش را نسبت به ترکمن های عراق که در واقع ترک های آزربایجان با اصلیت آزربایجان جنوبی هستند دارد. خرید نفت از دولت اقلیم کردستان ، تروریست ها را در منطقه تبدیل به نیروی برتر کرده است . صادرات تروریست از ترکیه به آزربایجان جنوبی هم مزید بر علت شده و خبرهایی از برخی توافقات پشت پرده درز کرده که دولت ترکیه حاتم بخشی هایی در این رابطه انجام داده و به این وسیله تروریست های پ ک ک و پژاک را بر منطقه مسلط کرده است .
اما به نظر می رسد این طرز برخورد و تلقی چندان درست نیست و در آینده دولت ترکیه از تبعات آن مصون نخواهد بود . با قدرت گیری حرکت ملی آزربایجان قدرت های منطقه ای رقیب ایران دقیقاً متوجه این مسئله شده اند و در بزنگاههای مختلف سعی کرده اند ارتباطاتی با حرکت ملی بر قرار کنند حتی دولت روسیه هم در مقطعی ارتباطاتی برقرار کرده که در اینجا به سبب مسائل امنیتی قابلیت توضیح موارد متعدد موجود نیست . یعنی افسانه کبوتر خورجین به پایان رسیده و رفته رفته حرکت ملی آزربایجان با رشد سیاسی و اجتماعی و افزایش تجربه فعالین می رود تا ارتباطات موثری با دولت های دیگر برقرار کند که در آینده به ضرر ترکیه تمام خواهد شد.
علی ایحال مناسبات اردوغان - ایران گرچه در اثر استیصال دولت وی و انزوای بی سابقه دولت مطبوعش در نتیجه سیاست های داخلی وخارجی شکست خورده ایشان قابل بررسی و توجیه است از چشم ملت آزربایجان دور نمانده و بر شدت نارضایتی حرکت ملی و اقشار آزربایجان از وی و دولت ترکیه می افزاید .
امید می رود عقلای قوم در ترکیه متوجه این سیاست اشتباه و تبعات منفی آن برای ملت و دولت ترکیه شوند. سرگردانی و مشقاتی که پناهندگان آزربایجانی در ترکیه متحمل شده و می شوند به سادگی از حافظه آنان پاک نخواهد شد بویژه اگر تصور کنیم اینان در آینده استخوان بندی نهادهای مختلف را در آزربایجان جنوبی تشکیل خواهند داد.
