۱۳۹۱ اسفند ۶, یکشنبه

قتل عام در آذربايجان را فراموش نكنيم- خوجالي



26 فوريه1992 مطابق با 7اسفند 1370صفحه تاريكي بر كارنامه سراسر خيانت و خونريزي داشناك هاي ارمني افزود. به شرح سلسله مقالاتي كه من باب يادآوري قتل عام هاي 92سال قبل آذربايجان غربي در ايران توسط نگارنده -اورمولو تايماز- به سلسله تحرير در مي آيد ، ديديم كه مسيحيان تحت تاثير قدرت هاي غربي و در جهت ادامه جنگ هاي صليبي در راستاي سياست تضعيف و حتي از بين بردن حاكميت خلق هاي ترك در عثماني ، ايران و افغانستان و زير تعليماتي كه توسط ميسيونر هاي مذهبي اعزامي از آمريكا ، بريتانيا ، فرانسه و اسپانيا مبادرت به قتل عام گسترده ترك ها در تركيه فعلي ، آذربايجان غربي و آذربايجان شمالي نمودند.
در زمستان 1992 داشناك هاي ارمني كه از حمايت گردان هاي روسي و تانك ها و افسران روسي بهره مي بردند هجوم گسترده خود را به قره باغ، نگين هميشه آذربايجاني آغاز و در اثر بي تدبيري مسئولين آذربايجان و نبود كافي تجهيزات نظامي و حمايت بي دريغ همسايگان و بي تفاوتي و دست روي دست گذاشتن تركيه موفق شدند اين قسمت از جانمان را به همراه برخي از شهرهاي ديگر آذربايجان تصرف نمايند.ارامنه بر اساس عادت مالوف و بر پايه تز النصر بالرب با قتل عام هاي وحشتناك سعي كردند عزم مدافعان را سست و از پايداري مسلمانان ترك را از بين ببرند و بعد هم بازي ننه من غريبم را بر پايه صد سال تجربه در اين زمينه با موفقيت به روي صحنه تاتر سياسي در آورند و در مقابل كف زدن هاي ممتد هم پيمانان تاريخي خود در اروپا و نژادپرستان آريايي سر تعظيم فرود آورند. اما قتل عام شهرك خوجالي پرده از راز دشمن برداشت و آنها را رسواي دو عالم ساخت.در اين قتل عام وحشتناك 618نفر كه در ميان آنان 83كودك و 106 زن ديده ميشدند مثله و سوزانده شده و بي رحمانه شربت شهادت نوشيدند. در ميان اجساد شكم هاي پاره شده زنان و حدقه هاي خالي چشمان شهيدان بي رحمانه ترين صحنه هاي بشري قرن گذشته را رقم زدند. من به عنوان فردي از ملت آذربايجان ياد شهيدان صد سال اخير تاريخ آذربايجان را گرامي داشته و نسل كشي ارامنه بر عليه ملت  ترك را محكوم نموده و اشد اعتراضات خود را به دولت اسلامي ايران اعلام و خواهان قطع روابط سياسي و بستن مرزهاي خود با اشغال گران ارمني مي باشم. اين خواست همه آذربايجاني ها و همه سر سپردگان آزادي و عدالت و اسلام در ايران مي باشد. تعاليم الهي اسلام نيز كه فتواي حضرت آيت الله زنجاني اخيرا بر آن صحه گذاشت مويد اين نظر مي باشد.
قره باغ بيزيمدير بيزيم اولاجاق
اورمولو تايماز اسفند 88