قاراقاشقا Qaraqaşqa: و ما از فردای آن روز شدیم ایرانی...!!

۱۳۹۰ آبان ۱۰, سه‌شنبه

و ما از فردای آن روز شدیم ایرانی...!!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

از اينكه نظرات خود را با رعايت ادب و احترام به ساير خوانندگان وبلاگ مي نويسيد متشكرم

آنها که میروند

آنها که میروند وطن فروش نیستند. آنهایی که می مانند عقب مانده نیستند. آنهایی که میروند نمیروند آنور که مشروب بخورند. آنهایی که میمانند نمانده اند که دینشان را حفظ کنند. همه آنهایی که میروند سبز نیستند. همه آنهایی که میمانند پرچم در دست ندارند. آنهایی که میروند یکماه مانده به رفتنشان غمگین میشوند یکهفته مانده میگریند.. و یک روز مانده فکر میکنند که ای کاش وطن جایی برای ماندن بود! و آنهایی که میمانند ،میمانند تا شاید وطن را جایی برای ماندن کنند.

تئوري سومري نام اورميه

نام اورميه را به شكل اور(و)+مو و يا اور+مه تقطيع ميشود

١- "اورو " در زبان سومري كه از طرف عده اي زباني خويشاوند با زبان توركي و يا پروتوتورك در نظر گرفته مي شود، به معني شهر و آبادي است. نام دو عدد از مهمترين شهرهاي سومري "اور" (المقير فعلي در جنوب بغداد) و "اوروك" (ورقه فعلي) بوده و احتمال داده مي شود نام كشور عراق نيز يادگار كلمه اوروك سومري باشد . اوروق و يا اوروغ در توركي به معني قبيله و يا گروه انساني خويشاوند و در توركي معاصر به شكل اويروق به معني تابعيت و شهروندي است.

٢- "مو " در زبان سومري (معادل شامو در زبان آكادي) به معني بهشت و يا بخشي از آسمان-بهشتها و شايد به معني باران است. "مه " نيز در اين زبان به معني معيارها و نرمهاي فرهنگي و يا پرچمها و نشانه هاي اين نرمها مي باشد. بنابراين "اورومو " به زبان سومري به معني "شهر بهشتي"، "شهر باران" و "اورومه" به معني "شهر فرهنگ، شهر با فرهنگ" مي باشد. نام اورومو به معني شهري بهشتي با باور رايج در ادوار باستان مبني بر قرار داشتن باغ عدن در آزربايجان همخواني تمام دارد.

قارا قاشقا كيست؟

افسانه ها همیشه جزئی از تاریخ ملت ها هستند ،تاریخی که سینه به سینه نقل شده است،داستانهایی که گرما بخش شبهای سرد زمستان خانه ها و محفل ها بوده اند. این داستانها عليرغم اينكه مكرراً نقل مي شوند ولي جذابيت خود را گم نمي كنند. یکی از این افسانه ها افسانه( قارا قاشقا ) می باشد.در افسانه ها آمده است " قاراقاشقا" اسب بابک که به دنبال جنازه ی سوار خود می گشت، گرفتار یاغیانی شد که در صدد به دام انداختن او بودند . "قاراقاشقا" به شیهه ای از دست ایشان گریخت و در گودالی افتاد . این ماجرا سبلان را به گریه واداشت . در نتیجه آن گودی از آب پر شد و به دریاچه ای تبدیل شد که "آت گولی" (به معنای دریاچه ی اسب) می نامندش و هرگاه که دشمنان و ظالمان بر مردم آن دیار ظلم کنند ، از اعماق آن دریاچه صدای شیهه "قاراقاشقا" بر می خیزد.

بد بخت سعادت

دردی درد اولمـــــــــــوش ائلینــده منــــــه

آغلادیم بیر ناشــــــی گـــــــــــولنده منـــــه

هئـــــچ کیم آغــــــــــلاماسین اؤلــــنده منه

من هئچ واخت ، هئچ زامان اؤلمه رم داها

آزاد قارداشیم وار ، اونونلا خوشــام

من گرک ساحیلی ساحیله قوشــــــام

ایکی بؤلونمکدن ائله قورخموشــام

چؤپوده ایکی یه بؤلمه رم داهــــــا

دنیزلـــــــر دریالار منه دایـــــــازدیر

ان درین بیر چای وار او دا آراز دیر

منه گؤروش وئرین ، آزادلیق آزدیر

گؤروشسم آیریلماق بیلمه رم داهــا

منیم سعادتیــــــم هارداسا ایــــــتدی

او آسان گلمیشدی ، آسان دا گئـتدی

منه نه ائتدیسه سعـــــادت ائتـــــدی

بد بخت سعادته گولمه رم داهــا ...
سؤهراب طاهير

قاراقاشقا Qaraqaşqa

۱۳۹۰ آبان ۱۰, سه‌شنبه

و ما از فردای آن روز شدیم ایرانی...!!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

کل نماهای صفحه

جستجوی این وبلاگ