گویند 20 هزار نفر در چند روز کشته شدند. سلطان سلیم هم در انادولی به کشتار علوی ها پرداخت و آمار اولیه 60 هزار نفر گزارش شده است . در ان روزها اکثریت ایران فعلی و آزربایجان سنی بودند و اکثریت آنادولی شرقی و جنوب شرقی نیز ترک های قیزیلباش یا اهل حق و به تعبیر امروز علوی بودند.
قبایل و خانواده های ترک سنی که شیعه گری را قبول نکردند از سرتاسر آزربایجان به آزربایجان غربی و برخی نیز به وان و برخی ولایات آنادولی مهاجرت کردند که اینان در آزربایجان بعد ها به کورا سنی معروف شدند. اکنون جمعیت قابل ملاحظه ای از کورا سنی ها در اورمیه ، سلماس ، خوی و روستا های اطراف ، نخجوان و برخی شهرهای آزربایجان شمالی پراکنده هستند.
در آنسوی مرز عمده قتل عام ها در دیاربکر پایتخت ترکان قره قویونلو انجام شد به طوریکه منطقه در اثر قتل عام ها خالی از سکنه شد. در این زمان هم عصر با سلطان سلیمان قانونی و شاه طهماسب صفوی بتدریج اکراد از حلب و شامات به منطقه آورده شدند و بعدها بدتریج وارد آزربایجان غربی شدند. به طوریکه از 250 سال قبل بتدریج برخی طوایف کرد شامل جلالی ها هرکی ها و شیکاک ها وارد آزربایجان شده و در مناطق مرزی و کوهستانی شروع یه زندگی کردند. طوایف بلباس نیز بعداً از دیاربکر به حوالی سویوق بلاق مهاباد فعلی کوچانده شدند. اکراد گاهی در خدمت دولت این سوی مرز و گاهی انسوی مرز بوده و با چوپانی و راه زنی گذران می کردند.
در اثنای جنگ ایران و عراق ،اکراد عراق که از حدود دهه چهل هجری در خدمت شاه ایران بودند و در درگیری با صدام در جنگ های متعدد به نفع ایران شرکت داشتند مورد قتل عام ، بمباران و خونریزی های متعدد قرار گرفته و در چندین نوبت وارد خاک ایران (آزربایجان غربی ) شدند. بنابرآمار منتشر شده از طرف برخی منابع از جمله آقای صادق زیبا کلام حداقل 350 هزار نفر از اکراد عراق شناسنامه ایرانی دریافت و در آزربایجان غربی ساکن شده اند.
با اتمام جنگ و شروع درگیری های اکراد ترکیه با دولت آن کشور این بار ایران تروریست های پ ک ک را در آزربایجان سکونت داد و بعدها اکراد ترکیه و عراق که در آزربایجان ساکن شده بودند یواش یواش زمزمه اینجا کردستان است را سر داده و بتدریج با قدرت گرفتن اقلیم کردستان و پ ک ک و شکست کامل احزاب کردی ایرانی از تقریبا 10سال گذشته تبلیعات تلوزیون ها و مدیای کرد با همراهی مدیای فارس بر روی کرد نشان دادن آزربایجان غربی متمرکز شد و اکنون برخی جوانان بی اطلاع و احساساتی کرد به این باور هذیانی و مخرب رسیده اند که آزربایجان کردستان است !
با توجه به بیداری ملت ترک آزربایجان و افکار عمومی مضطرب منطقه و هم زمانی کشتارها و وقایع غیر قابل تصور در سوریه و عراق و کشتار برنامه ریزی شده تورکمان ها در عراق ، وبا توجه به سابقه سیاه برخی قبایل کرد در اواخر سالهای جنگ اول جهانی و فاجعه کشتار مردم ترک آزربایجان در اورمیه ، سلماس ، سویوق بولاق (مهاباد) و نیز سابقه تصفیه ترک ها از شهرهای خانا (پیرانشهر ) ، مهاباد ، اشنویه و نیز قتل و کشتاری که احزاب کرد در سولدوز (نقده ) در سال های اول انقلاب (1358) اتفاق افتاد این بار مردم در آزربایجان غربی به شدت بر هویت ترکی خود تاکید کرده و با فرستادن نمایندگان لایق خود به شورای شهر و نیز مجلس شورا در نهایت شهرداری را مجبور کردند که نام های تاریخی ترکی را به شهر برگرداند. این امر گویا به مزاق تروریست ها خوش نیامده و اینان در صدد مخدوش کردن این تابلوها هستند که در زبان عامه به تروریسم اسپری مشهور شده است .
مردم اکنون می گویند شهرداری اسم ها ی تاریخی محلات شهر را برگردانده است ما هم از آن محافظت خواهیم کرد .
آنچه که معلوم است جو ملتهب منطقه و سابقه قتل عام های متعدد مردم را بیدار کرده است و این زنگ خطر جدی برای تروریسم کردی است که گویا در دیوانگی رقیب داعش می خواهد بشود. با توجه به اکثریت غیر قابل انکار ترک های بومی که به دفاع از اراضی تاریخی خود می اندیشند تروریسم سعی دارد کرد و ترک را به جان هم بیاندازد تا بتواند بلکه به مطامع خود برسد. اما آنچه که عیان است آنان می خواهند مردم بی خبر و زحمت کش کرد را که در سایه بی سوادی و سادگی قول تروریست ها را خورده اند را با فلاکتی تاریخی مواجه کنند تا بلکه بتوانند با دخالت خارجی و ضرب شمشیر آنان قطعه ای از خاک آزربایجان را جدا کنند. در وافع آنان می خواهند با خون ترک و کرد قماری را ببرند و سرزمین و دولتی تشکیل دهند. با توجه به جنگاوری ، تعداد و امکانات ملت ترک در منطقه این قمار عواقب بس هولناکی در پی خواهد داشت و شهروندان کرد در آزربایچان غربی را در معرض بزرگ ترین تهدید در تاریخ حیات خود قرار خواهد داد.
امیدوار هستم بزرگان این قوم از احوالات پیشمرگه های گریزان از دست داعش در عراق عبرت گرفته و وارد این بازی خطرناک که در انتها به تباهی ملتشان منجر خواهد شد ، نشوند.