اهمیت بزرگ داشت روزهای سالگرد قتل عام آزربایجانی ها به دست ارامنه چیست ؟

26فوریه (5 اسفند) و 22فوریه (3اسفند)یاد آور قتل عام مردم غیر نظامی ، زنان ، کودکان و مردان بی گناه آزربایجانی بدست نیروهای نظامی ارمنی می باشد. اولی حدود 20 سال پیش در قره باغ و در وانفسای جنگ ارمنستان و آزربایجان شمالی و دومی حدود 100 سال پیش در وانفسای جنگ اول جهانی و در آزربایجان جنوبی ( اورمیه) اتفاق افتاده است . دوستان من در صفحه فیس بوکی اعتراض به مجلس ایران در خشکاندن دریاچه اورمیه چند روزی است که مطالبی در خصوص قتل

عام آزربایجانی ها به دست ارامنه منتشر می کنند. وبرای من چه افتخار انگیز است که مقالاتی از اینجانب نیز در این خصوص به دست این عزیزان منتشر میشود. از این رو مناسب دیدم در خصوص اهمیت کار این دوستان مطالبی را بنویسم .نخست در نظر داشتم این نوشته را به زبان ترکی آزربایجانی بنویسم ولی از آنجا که مطالب مورد اشاره به فارسی منتشر میشود تصمیم گرفتم این نوشته نیز به فارسی باشد . اما سئوال اساسی این است : واقعاً چرا بایستی این مطالب نوشته شود ؟ چرا باید این روزها بزرگ داشته شود؟ آیا این کار اهمیتی هم دارد؟ ، یا وسیله ای است برای تفرقه افکنی و هیزم دادن به آتش فتنه و دشمنی بین ملت ها !

بله واقعاً ممکن است این یادآوری ها وسیله ای فراهم آورد که تعدادی از انسان ها احساساتی شوند و حرف ها یی بگویند و یا اعمالی انجام دهند تا باعث آزار و یا متضرر شدن انسان های بی گناه شود. اما ، حقیقت این است که این نوشته ها، انتشار عکس های تاریخی و یادآوری وقایع تلخ تاریخی از این دست از نظر سیاسی و اجتماعی و تاریخی بسیار مهم می باشد. این یادآوری به ما خواهد فهماند که خطر در کمین است ، باید آماده باشیم . به قول شاعر اگر در یک دست آش برای سهیم شدن و مهمان نوازی داریم ، در دست دیگرمان هم سنگی هم برای دفاع  داشته باشیم. دوم اینکه این وظیفه اخلاقی و تاریخی ماست که از رنج و حرمان مظلومین بگوییم و فاتحه ای نثار قربانیان کنیم ، این کوچکترین کاری است که می توانیم انجام بدهیم . دیگر اینکه این یادآوری ها فرصتی برای اجتماع و فرصتی برای ایجاد حس مشترک بین ملت آزربایجان می باشد. در صد سال گذشته همه سعی دولت های حاکم بر ملت ما این بوده که این حس مشترک را در بین ما از بین ببرند . یک روز آنسوی آراز (ارس ) را آران و این طرف را آذربایجان (آزربایجان ) گفته اند. روز دیگر نام آزربایجان را از قم و اراک و همدان و قزوین و زنجان و اردبیل حذف کرده اند. روز دیگر آزربایجان غربی را کردستان شرقی کرده اند. یک روز هویت شیعه ما را برجسته و هویت ترکی مان را کوچک کرده اند . و هزار بازی در هزاران روز دیگر سرمان در آورده اند. فایده دیگر این بزرگ داشت ها و یادآوری ها این است که ما را به عنوان ملتی جداگانه و به عنوان ملتی که مورد ظلم و تجاوز واقع شده است، برای جهانیان مطرح خواهد کرد. فایده دیگر این است که توجه هم زبانان ما در سایر کشورها را بر خواهد انگیخت و تولید نوعی حس مشترک انسانی ، ایجاد انگیزه ای برای همکاری و همیاری و یا دآوری این نکته مهم خواهد بود که ملت های هم زبان و هم سرنوشت ترک در ترکیه ، آزربایجان شمالی و جنوبی ، ترکستان شرقی (چین ) ، ترکستان جنوبی (افغانستان ) ، قبرس شمالی ، ترکمنستان و تاتارها چه سرنوشت و گذشته شوم و خونبار و درد مشترکی داشته اند. این حس انگیزه ای برای وحدت و دوستی و قرابت بیشتربین ملت ها و دولت های ترک خواهد بود . فایده دیگر یادآوری این روز ها این است که انسان های مهربان و آزادیخواه و انسان دوست در آمریکا و فرانسه و انگلیس و آلمان و روسیه و دیگر کشورها که روزی و روزگاری دولتهایشان کمک جنایتکاران ارمنی بودند و سور و سات و لجستیک این فجایع را فراهم کرده اند به سیاست های دشمنی با ترک ها نه بگویند و حتی این سیاست های ضد انسانی را به سیاست دوستانه تری تبدیل کنند. فایده دیگر این یادآوری ها این است که باعث خواهد شد چنین وقایع تلخی در جهان کمتر اتفاق بیافتد. این نوع مراسم تحمل جهانیان را نسبت به کشتارها و بی عدالتی ها و جنایات کم می کند. اهمیت دیگر این یادآوری ها این است که پرده از روی سیاست دروغ و تزویر ارامنه بر ضد ترک ها برداشته و دشمنان ما را رسوای دو عالم خواهد کرد. این یادآوری باعث ایجاد حس مشترک و سمپاتی در اعراب و دیگر مسلمانان در حمایت از ملت مظلوم ترک خواهد بود . به یاد بیآوریم در روزهای سخت جنگ قره باغ ، ایران از ارامنه و عربستان سعودی از آزربایجان حمایت می کرد.قطعاً اهمیت این یادآوری ها بیشتراز آن است که من گفتم.قطعاً شما می دانید  یهودیها و ارمنی ها به کمک این روش ملت ، دولت و کشور برای خود ساخته اند. چرا ما نباید از این فرصت ها و این روزها استفاده کنیم ؟ ارمنی ها به دروغ خود را مظلوم نشان می دهند. چرا ما مظلومین واقعی نباید ظالمان واقعی را رسوا کنیم ؟! از این رو به همه دوستانی که این روزها وجهه همت خود را در یادآوری و بزرگ داشت قتل عام مسلمانان (ترک های آزربایجان ) به دست ارامنه و بزرگ داشت قربانیان این وقایع قرار داده اند تبریک گفته و برایشان آرزوی موفقیت دارم . ما ملتی بزرگ و تاریخی هستیم که علی رغم قرن ها حاکمیت نظامی و اقتصادی و سیاسی هیچگاه شمشیرمان را به خون بیگناهان نیالوده ایم .بیایید قربانیان مظلوممان را به یاد بیاوریم تا خود قربانی مظلوم دیگری به دست ظالمانی که در اطرافمان هستند  نشویم .

اورمولو تایماز- زمستان 1390