فردای انقلاب ۵۷بسیاری در این دام فریب افتادند که سیاست ضد ملی آسیمیلاسیون رژیم پهلوی در ایران به پایان رسیده است . سالهای اضطرار ناشی از جنگ ۸ساله نیز به سبب نیاز به نیروی رزمنده ترک ها محاقی بر روی این سیاست پنهان رژیم جدید قرار داد ، سیاستی که به تدریج در سالهای ریاست جمهوری رفسنجانی پر رنگ تر شد. از شانزده وزیر دوران جنگ که از آزربایجان بودند اکنون تعداد وزرای ترک در دستگاه اجرایی به دو یا یک نفر محدود میشود . از خیل عظیم سرداران ارتش و سپاه که تورک بودند اکنون خبری نیست . یا بازنشسته شده اند یا کشته شده اند و یا از گردونه خارج شده اند. بازار و قشر خصوصی اقتصاد ایران که در کنترل تورک ها بود با ظهور شرکت های پیمانکاری و اقتصادی سپاه هر روز کوچکتر و کوچکتر می شود. شهرهای کرمان ، مشهد ، یزد ، شیراز و اصفهان قوی سبقط را از تبریز و اورمیه ربوده اند. زنجان و اردبیل و همدان حال و روز خوبی ندارند.